Dezydery Chłapowski, herbu Drya (ur. 23 maja 1788, zm. 27 marca 1879) - polski generał, działacz gospodarczy, prekursor pracy organicznej.
Urodził się 23 maja 1788 w Turwi lub Śmiglu. Jego ojcem był starosta kościański Józef, a matką Urszula z domu Moszczeńska. Jako guwernera miał francuskiego emigranta księdza Steinhoffa. Naukę rozpoczął w kolegium pijarów w Rydzynie, a następie na francuskiej pensji w Berlinie. W wieku 14 lat ojciec zapisał go do pułku dragonów pruskich im. generała Briesewitza, stacjonującego w Wielkopolsce. Jednocześnie młody żołnierz uczył się w instytucie oficerów inspekcji berlińskiej, który ukończył w 1805 uzyskując promocję na porucznika. Wystarał się o zwolnienie z udziału w wojnie z Francją w 1806 roku.
Podczas powstania wielkopolskiego 1848 roku w swoim powiecie organizował oddziały powstańcze. Po upadku Wiosny Ludów został członkiem izby wyższej pruskiego parlamentu, Izby Panów.
Pomimo swojej surowości i ultrakatolickich poglądów, które zniechęcały do niego wielu liberałów, jego dokonania sprawiły, że był osobą powszechnie poważaną o dużym wpływie na społeczność Wielkopolski. Zmarł 27 marca 1879, a pochowany został w Rąbiniu. W 1899 jego syn, Kazimierz, wydał pamiętniki ojca.
Więcej na: http://pl.wikipedia.org/wiki/Dezydery_Ch%C5%82apowski
|